Spaanshuisken

Een oudere vrouw voert met veel liefde haar paard. Ze weet de weg naar “Spaanshuske”. Bij binnenkomst staat er een typisch Limburgse boerderij begroeid met klimop. Spaanshuisken heeft een eigen naambord en bestaat uit een kruising van vier wegen. De man, die reclamefolders rond brengt, kent het buurschap goed. Alle drie de wegen komen na 200 meter uit in Duitsland. Dat staat ook op grote blauwe borden. Het heet hier ook wel “de Zelfkant” en de naam Spaanshuisken stamt uit de tijd, dat allerlei heren kleine gebieden bezaten, zo ook de koning van Spanje. Na de 2e wereldoorlog was dit gebied een tijdje Nederland, maar in 1970 werd het aan Duitsland teruggegeven. Men spreekt aan beide kanten van de grens de beide talen vloeiend. In het plaatselijk café “Bij de boom” wordt volgens kenners de beste frites van Limburg gebakken. Ze zijn helaas gesloten, evenals de witte kapel.