West-Terschelling

De binnenkomst in de haven van West Terschelling blijft een bijzondere gebeurtenis. Het eiland in de verte en de Brandaris, die steeds groter worden. De vaargeul naar het eiland is maar smal en maakt een scherpe bocht. Boeien aan beide zijden geven de weg aan.
Rederij Doeksen viert haar 100 jarig bestaan. Tot voorkort hadden ze het alleenrecht. Een groep eilanders was het daar niet mee eens en nam een eigen vleugelboot in dienst, de Willem Barentz. De boten liggen nog wel gebroederlijk naast elkaar in de haven.
Aan de haven ligt de fabriek van boeien en tonnen in felle kleuren, vlak naast de oude loods van de reddingsboot. In dit gele gebouw is nu de duikschool Equador gevestigd. De duikers blijven op zoek gaan naar het goud van het gezonken fregat La Luitine. Het lukt wel om een schip te vinden met een lading graniet. De grote blokken weren omhoog gehaald en zijn nu omgevormd tot een indrukwekkende beeldengroep op de dijk rond de polders.
West is in de afgelopen jaren druk geworden, de straten zijn gevuld met winkels en mensen. Terschellinger matten zijn nog wel te bestellen, maar worden wel in Tunesië gemaakt. Naast de Dominees Glop staat het oudste dorpshuis van Friesland uit het begin van de 20ste eeuw. Volgens de burgemeester hoorde Terschelling toen nog bij Noord-Holland.
De vuurtoren Brandaris heeft de tijd doorstaan.