Hurwenen

De dijk naar Hurwenen geeft een wijds uitzicht op de uiterwaarden en de oude geulen van de Waal. Hoog in de nog kale bomen steken de oude kraaiennesten zwart af tegen lucht. De weg vanaf de dijk eindigt op een klein pleintje bij een kleine nog nieuwe kerk. Een vrouw in een rode auto stopt voor haar huis en laadt twee kinderen uit. Voor het raam zit een wit stenen varkentje met zwarte vlekken tevreden voor zich uit te kijken. Het varkentje komt helemaal uit Volendam en het was liefde op het eerste gezicht. Niemand uit het gezin had er behoefte aan om het beestje een naam te geven. Het was en bleef gewoon “varkentje” en zo zal het altijd blijven.
Wat verder op de dijk ligt het statige huis “huis ter Hurwenen. Beneden aan de dijk ligt een fraaie oude boerderij. De bewoonster heeft geen tijd om informatie te geven over de geschiedenis van het huis. Ze probeert haar beagle Gijsje van de weg af te krijgen. Als lokmiddel zet ze Koosje in, een kleine pup van het zelfde ras. Het is een kansloze missie. Auto’s moeten stoppen en Gijsje speelt zijn eigen spelletje. De vraag is hoe lang hij zal blijven leven daar aan de dijk.
Als afsluiting van het bezoek aan Hurwenen heeft een ooievarenpaar net bezit genomen van een oud nest bovenop de schoorstenen van een voormalige steenfabriek. Het wordt lente. De Waal kijkt tevreden toe.
Man Bijt Hond legt alles vast voor het nageslacht.